Pamamaalam (Ballpen)
Pamamaalam
(ballpen)
Ilang taon na nga ba?
Naaalala mo pa ba?
Ang una nating pagkikita
Natatandaan mo pa ba?
Ang gabing nagtapat ako ng aking damdamin sa ilalim ng mga bituin
Di makapaniwalang ako'y mahal mo din
Ilang taon na nga ba?
Isa, dalawa, tatlo, apat, lima
Lima
Limang taon na tayong magkasama
Limang beses kang na-sorpresa
Naiyak at natuwa
Sa mga pakulo
Na aking inihanda sa ating anibersaryo
Apat
Tuwing ika-apat ng buwan, bumabalik tayo sa una nating tagpuan
Nahihiya, natatawa
Sa dati nating pinaggagawa
Tatlo
Tatlong beses, sinubukan mo kong iwanan
Sobra kitang nasaktan
At nanlimos ako ng tawad
Ngunit patuloy mo akong sinamahan at ginabayan
Dalawa
Ikaw, ako, nangako tayong dalawa
Sa dalampasigan, saksi ang buwan at mga bituin
At ang tamis ng unang halik
Gabing punong-puno ng damdamin
Isa
Isang beses, nagtampo ka
Sabi mo, lagi ko na lang hawak ang ballpen ko
Sulat ng sulat kahit ikaw ang kapiling ko
Ang sabi ko, sinusulat ko ang sandaling ito
Para kapag matanda na tayo, may magpapaalala sa atin na nangyari ito
Napalitan ng malapad na ngiti ang kanina mong gusot na mukha
Wala
Wala ng beses kong makikita ang napakatamis mong ngiti
Na nagbigay liwanag sa malimlim kong gabi
Nais kong gumising sa malagim na realidad ng buhay
Pilit na inaalis sa isipan
Ang katotohanang may kung ano-anong aparato ang nakakabit sa katawan ko
Hinawi ko ang buhok na tumatakip sa isang magandang tanawin
Naaalala ko pa ilang araw bago ang kaarawan ko
Tinanong mo kung anong gusto kong regalo
Nagpakawala ka ng mahinang tawa dahil ballpen ang aking sinabi
Nakakainis lang dahil pinagtawanan mo ang sinserong sagot ko
Ang inis na nadama ay napalitan ng tuwa dahil parang musika
Sa aking pandinig ang iyong tinig
Tinupad mo naman aking hiling, ngunit hindi lang isa kundi tatlo
Nakaramdam ng galak ang aking puso sa isip na patuloy kong maisusulat ang bawat pagdaan ng araw
Sayang
Ako'y nanghihinayang dahil hindi ko na magagamit ang dalawa dahil ito na ang huli
Nauubos na ang tinta kasabay ng pagtatapos ng aking tula
Sana hindi na lang pala ballpen ang aking hiningi
Maaari namang mechanical pencil upang kahit papaano
Kahit maubos, pwedeng lagyan ng panibago
Baka sakaling madagdagan ang tinta ng aking buhay
Ngunit mas pinili ko ang ballpen na hindi kayang refill-an
Huwag kang mag-alala, aking sinta
Hindi naman nasayang 'yong tinta
Sa bawat araw na kasama kita, dito sa puting silid na iisa lang ang kama
Isinulat ko ang magaganda nating alaala upang kapag tuluyan na akong nawala may babalikan ka
Matatawa, maiinis, mahihiya, ngingiti, at luluha
Kung kaya ko lang pahintuin ang kamay ng orasan ay ginawa ko na
Nararamdaman kong pagpikit ng aking mata'y nalalapit na
Napapagod na
Nagdarasal
Nagmamakaawa
Habang mahimbing kang natutulog sa aking tabi
Paborito mong marinig ay aking sinambit
Na sa tuwina'y sa iyo nagpapakilig
"Mahal na mahal kita."
Sa sandaling ito ay nabasa ang aking pisngi
"Patawad."
Marahil sa sandaling binabasa mo ito, wala na ako sa mundo
Marahil galit ka sa akin dahil sa aking paglisan
Hindi man lang ako nag-paalam ng personal
Tinakpan ko ang aking bibig, natatakot na baka ika'y magising
Sa bawat hikbi ng aking pighati
Sana sa mga isinulat ko, ngiti ay gumuhit sa iyong mga labi
Kahit sa ganoong paraan ay mapangiti kita na hinding-hindi ko na magagawa pa
Marahan kong hinawakan ang malambot mong kamay
Gumuhit sa aking isipan ang naniningkit mong bilugan na mga mata sa tuwing ika'y nakangiti
Ang tulang ito ang huling tinta ng regalo mo
Ang huling alaala ng aking buhay
Ang huling matatanggap mo
At ito na din ang huling maisusulat ko
Para sayo
Pasensya ka na kung medyo malabo na sa parteng ito
Dahil ayaw ko pang tapusin kaya pinipilit ko
Na magsulat kahit naghihingalo na, hindi lang ako, pati na rin ang tinta
Sa aking paghimbing, ang iyong paggising
Kahit nanghihina, pinilit kong bigyan ka ng ngiti
Ngiti
Ang aking ngiti ang huli kong regalo
Ngunit sinuklian mo iyon na lagi kong dadalhin sa aking puso, ang paborito kong ngiti
Nginitian mo ako
Liwanag at dilim
Kasabay ng ating mga ngiti, ang aking pagluha
Unti-unting nagdilim ang aking paningin
Naramdaman ang init ng iyong paghawak sa kamay kong nanlalamig
Isang nakabibinging tunog ang bumalot sa silid
Mahal na mahal kita, Jena
Maraming salamat, paalam na
